ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 396 / 520

ประโยค (๒) - ทุ่งสมุนปลาสากแปลภาค ๑ - หน้าที่ 318 วอแน กล่าว ตามคำของภิกขูนั้น " เป็นต้น. ในคำว่า อนุปต์ถ อนตกน เป็นต้น ผู้ศึกษาพึงเห็นอรรถ อย่างนี้ว่า "ไม่เป็นอาบัติแก่กิเลสผู้ก็ความกำหนดในวิโรจน์ข

บทนี้พูดถึงการตีความคำในพระสูตรเกี่ยวกับกิเลสและการไม่มีอาบัติต่อผู้ที่ให้ราคา ในการศึกษาความหมายของคำต่างๆ เช่น อนุปต์ถ อนตกน และ มหาคุ้ม ผู้ศึกษาสามารถเข้าใจได้ว่าการตั้งราคานั้นไม่ส่งผลต่ออาบัติของ

ประโยค(๑) - คูื่อตอ่งสมบัติจากาเปลอุปสรรคบาล ๑ - หน้าที่ 319 จิวรรณกรมที่ ๑ ลีกาขาที่ ๕ พรรคณาจาติอยูปัญญาลักษณะ บัญทิตีพังทราบเนื้อความในทุติอุปสรรคลักษณะ โดยบัีงนี้แล้ว เพราะว่าลักษณะแรกนั้น เช่นเด

บทนี้เน้นเรื่องการศึกษาอุปสรรคลักษณะ โดยมีการเปรียบเทียบลักษณะที่ต่างกันระหว่างการทำความเมียดแก่คนเพียงหนึ่งคนและหลายคน เข้าใจลักษณะต่างๆ เพื่อการปฏิบัติอย่างถูกต้องในพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังมีการทำความ

ประโยค(ตอน) - ดูข้อมูลปลาสากเปล่า ภาค ๑ - หน้า ๑๓๐ จิวาวรรคที่ ๑ สัญญาบทที่ ๑๐ พระรัตนตรัยสัญญาบท ราชสิงห์วาที เตน สมเยน เป็นต้น ขึ้นจั่วกล่าวไว้ぽ: ในราชสิงห์วาทีนี้ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้:- [แก้วธรรญ

เนื้อหาเกี่ยวกับสัญญาบทที่ ๑๐ ในพระรัตนตรัย โดยมีการวิเคราะห์คำต่างๆ เช่น อุปาสก และ ศีลสิ รวมถึงความหมายของคำว่า ปฏิญญา และ ราชโภคโค อีกทั้งยังแสดงอธิบายถึงเหตุการณ์และการตีความที่เกี่ยวข้องกับพระเถร

ประโยค(ตอน) - ฤดูสมันปาฏิหาริย์ ภาค ๑ - หน้าที่ 321 ถือว่า ปิติหยกยาง นี่ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้รับสภาฉนะไว้ฉันใด, แม้นว่า จีวร อัฐนามภิภู เป็นต้น ก็ฉันนั้น บันทิตพัง รายว่า "ไม่ได้รับสภาฉนะไว้" เพราะ

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการแสดงธรรมในฤดูสมันปาฏิหาริย์ โดยเน้นความสำคัญของจีวรและการวางลักษณะในการพูดถึงพระธรรม มีการวิเคราะห์ถึงการกล่าวคำนำเข้าใจและการใช้คำลำพังที่ควรจะเสนอในบริบทของพระธรรม การทำความเข้

ประโยค (ตอน) - ทุ่งสมุนไพรสลากาแปลง ภาค ๑ หน้า ที่ 322 พระผู้พระภาคเจ้า ครับทรงแสดงกำหนดการทวง ที่กล่าว แสดงในคำว่า "พึงทวงพึงเตือนสองสามครั้ง" นี้ หรือถึงแล้ว วันนี้ เมื่อจะทรงแสดงใจความโดยสังขปน่งบท

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการทวงและการยืนในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของวินัยของภิกษุในพระพุทธศาสนา โดยมีการแสดงความสำคัญของการทวงอย่างเป็นระเบียบ และการยืนในลักษณะที่ถูกต้องเพื่อสร้างคุณภาพในพระธรรมคำสั่งสอน น

ประโยค(ตอน) - ทัศนสมบัติจากกษัตริย์ภาค ๑ - หน้า 323 ก็ไม่ควรมั่ง. สองบทว่า น อามิส ปฏิคุเฑนทพุมีความว่า แม้อื่นเขา อ้อนวอนอยู่ว่า “โปรดรับอมิตต่างโดยญาณและของอันมีขึ้นตั้ง สัก เล็กน้อย ขอรับ !" ก็ไม

ในบทนี้มีการกล่าวถึงการไม่ควรรับมอบหรือกล่าวอะไรในสถานการณ์บางอย่างที่เกิดขึ้น การตั้งคำถามและการตอบคำถามของภิกษุ และการให้เหตุผลในการแสดงการรมครั้งนี้ โดยเฉพาะในชุดการฝึกทางธรรมนั้น จะมีการเรียบเรียง

ประโยค - ทุดฺสมุนปลาสำกาเปล ภาค ๑ - หน้าที่ 324 พิสูจน์ได้ ๑๐ ครั้ง เหมือนอย่างที่ท่านกล่าวไว้ว่า "ทวง ๖ ครั้งแล้ว ไม่พิสูจน์ ฉันใด ยิน ๑๒ ครั้งแล้ว ก็ไม่พิสูจน์ทวง ฉันนั้น" ดังนี้ ก็มีเหมือนกัน เพราะ

เนื้อหานี้กล่าวถึงการพิสูจน์ภาวะที่เกี่ยวข้องกับการทวงและการยืนของภิกษุในพระพุทธศาสนา โดยนำเสนอว่าถ้าภิกษุรู้จักทวงและยืนในจำนวนครั้งที่กำหนด จะส่งผลต่อการปฏิบัติอย่างไร การแยกความสำคัญของการทวง ๖ ครั

ประโยค (ตอน) - ดูดสังคมปลาสากกัวบพ คาเปล ภาค ๙ - หน้าที่ ৩๒๕ อรรถว่าใกล้. ข้อว่า น ตุ ตสสุ ภิกษุโน ภิกขิ อตุติ อนุตฺโต มีความว่า ทรัพย์สำหรับเจริญนั่น ไม่ใช้สำหรับกรรมบ้างน้อยหนึ่ง คือ แม่ มีประมาณเ

เนื้อหานี้พูดถึงกฎปิยาการในพระพุทธศาสนา โดยมีการเข้าถึงทรัพย์ที่ใช้ในการเจริญธรรม ของภิกษุที่ต้องส่งผ่านกฎต่างๆ นอกจากนี้ยังมีการสำรวจเกี่ยวกับการปฏิบัติตามกฎเหล่านี้อย่างมีสัมมาทิฏฐิ รวมถึงการพิจารณา

ประโยค (ตอน) - ทุ่งสมันปลาสากแปลภาค ๑ - หน้า ที่ 326 ทู่ เพื่อประโยชน์แก้วสำหรับภิกขุ ทุดเข้าไปภิกขุรูปั้นั้น กล่าววา "ท่านขอรับ! ท่านผู้นี้อย่างนี้ ส่งกับปิยวัตถุนี้มาเพื่อประโยชน์แก๋ จีวรสำหรับท่าน

เนื้อหานี้พูดถึงการติดต่อซื้อขายจีวรภายในชุมชนสงฆ์ โดยมีการอภิปรายถึงความเหมาะสมในการส่งมอบปิยวัตถุและความเชื่อมโยงระหว่างไวยจักรกับภิกษุ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงกระบวนการการดูแลและบริหารจัดการทรัพย์สินในกล

ประโยค (ตอน) - ทัศนสมบัติจากกษัตริย์ ภาค ๑ - หน้าที่ 327 ทูดนั้น มิได้วางคนอื่นไปเลย แต่ไปบอกภูมิสูเสียเองแล้วว่า "ผมขอกอบทรัพย์สำหรับจิวไว้ในมือแห่งนั้นนั้น, ขอท่านพึงรับเอาอิฐริด" ผู้ซึ่งกล่าวว่า ไ

บทนี้กล่าวถึงทัศนสมบัติจากกษัตริย์และกิริยูฤทธิ์ที่ปรากฏในพระสูตร โดยเฉพาะการแสดงของทูดที่นำมาซึ่งคำถามและการแบ่งประเภทของผู้ที่กุนแสดง โดยระบุถึงกิริยาและการดำเนินการของแต่ละประเภท พร้อมการอ้างอิงถึง

ประโยค (ตอน) - ดูดซับมันปลากาแปลง ภาค 1 - หน้าที่ 328 ในเวลากัจจ 4 จำพวกเหล่านี้ ภูฏพึงปฏิบัติ โดยนัยคงที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ในมนุษกัลยาขบทนั้นแจ สมจริงดังน้ำพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสในวันนี้ว่า "

ในตอนนี้มีการพูดถึงการมอบเงินและทองแก่พระเจ้าที่มนุษย์ทำตามคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า โดยยกตัวอย่างการกระทำของภูฏในอดีตที่แสดงให้เห็นถึงการเชื่อฟัง และการจัดการของทางการถวาย ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงคุณค่า

ประโยค(ฉบับที่) - คู่มือส่วนปาษาเทป ภาค ๑ - หน้าที่ 329 คนอื่นสั่งว่า "ท่านพิทักษ์จิวีร่าแก่นพระเจริญ" แล้วหลักไจากที่นั่น ที่เดียว นี้ ชื่อว่า กับปิยการกลับหลัง; ฉะนั้น กับปิยการทั้งสอง นี้จึงชื่อว่

บทความนี้กล่าวถึงวิธีการปฏิบัติที่ถูกต้องในการจัดการเงินและทองในบริบทของพุทธศาสนา โดยมีการเน้นถึงความสำคัญของการใช้ทรัพย์สินเพื่อประโยชน์ของผู้อื่นแทนการเอาเปรียบตนเองหรือผู้อื่น นอกจากนี้ยังมีข้อกฎแล

ประโยค (ตอน) - จุดอ่อนของปลากินเปา ภาค ๑ - หน้า 330 ถ้าแม้น เขากล่าวว่า "ทองและเงินก้อนในมือของคนของ ผมเอง หรือว่า จักอยู่ในมือของผมเอง ท่านพึงส่งข่าวไปเพื่อประ โยชน์แก่นุ่งคุณผู้เขารอจะต้องให้ทองและ

ในเนื้อหานี้ได้มีการอภิปรายเกี่ยวกับจุดอ่อนในการบริหารจัดการทรัพย์สินในพระพุทธศาสนา โดยว่าถึงการตอบรับหรือปฏิเสธในการรับเงินและทองที่ถูกเสนอมาอย่างมีแง่มุมต่างๆ มีการพิจารณาเกี่ยวกับความเหมาะสมในบริบท

ประโยค (๓) - ทัศนะสมดุลในทุกภาคส่วน ระดับที่ ๑ หน้า ๑ ดังนี้ สมควรอยู่ อันนี้ เขาถวายเพื่อประโยชน์แก่ลูกปัจจัย ฟังน้อมไปเพื่อปัจจัย ที่ต้องการ เขาถวายเพื่อประโยชน์แก่จิรัญ ฟังน้อมไปในจิรันท่านั้น ถ้า

บทความนี้พูดถึงการถวายปัจจัยเพื่อประโยชน์แก่บุคคลและเสนาสนะ โดยเสนอหลักการว่าทั้งหมดจะต้องมีความต้องการและความเห็นดีในการปฏิบัติ รวมถึงการรักษาเสนาสนะไว้ไม่ให้เสียหาย โดยมีการอนุญาตให้บริโภคปัจจัยตามค

ประโยค(ตอน) - ทุ่งสมันปลากาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 332 ภิญญาใดปฏิสรณ์ใหญ่นั้น,ภิญญานั้นอันภิญญาเป็นรูปไม่ควรกล่าวอะไร ๆ โดยยึดก่อนเหมือนกัน. เพราะว่ภิญญาใดโจทย์เธอ,ภิญญานั้นเองมีอาบัติ คำว่า ผู้ใดแม้กล่าว

เนื้อหาอภิปรายถึงความสำคัญของภิญญาในการกล่าวถึงการบริโภคปัจจัย ๕ รวมถึงการสนทนาระหว่างผู้ที่กล่าวถึงความมุ่งหวังในการถวายอาหารและการตอบรับจากผู้ที่เกี่ยวข้อง เชิงลึกถึงการพิจารณาความเหมาะสมและความไม่เ

ประโยค(ตอน) - ฤดูสุดมันของกานแปลง ภาค ๑ - หน้าที่ 333 และนกก็คลื่นกิน" ดังนี้ แล้วรีโภค ควรอยู่. แม้มากว่า เมื่อ ทายกกล่าวว่า "ข้าวเจ้าฉวยยิ่ง หรือ สะโภกรณีแกล้งสง" ภูษฎ จะกล่าวว่าเป็นคำว่า "ดีล อุมา

บทสนทนานี้เน้นถึงการทำการเกษตรของชาวบ้านและการถวายผลผลิต เช่น ข้าวกล้าให้กับพิธีกรรมในวิหาร นอกจากนี้ยังพูดถึงความสำคัญของน้ำในการเพาะปลูกในฤดูที่เหมาะสมและความรับผิดชอบของชาวบ้านเมื่อร่วมทำกิจกรรมเหล

ประโยค(ตอน) - ฤดูฝนมันปลาสากกาเปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 334 อาตาปีโวหา, สระนั่นพวกภิกษุไม่ควรบริโภคใช้สอย แม้ปิ ยะ-กัณฑ์ท่อต่าศาสะนั่นได้มา ก็บ่อกัปปิยะเหมือนกัน ถ้าเจ้าของ (สระ) บุตรและธิดาของเขา หรือใคร

บทนี้กล่าวถึงแนวทางการบริโภคในฤดูฝน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการใช้สระน้ำสำหรับภิกษุที่ต้องพิจารณาถึงความถูกต้องตามธรรมวินัย หากการบริโภคที่เกิดขึ้นในสระนั้นไม่เป็นที่น่าพอใจหรือรบกวนต่อเจ้าของสระ จำ

ประโยค (๑) - ดูองค์สมุนไพรสักกะแผล ภาค ๑ - หน้าที่ 335 "ท่านจงทำโดยการกั้นของสะระแหนงกัน ฝุ่นได้มาก คือ จงทำให้น้ำอุ่นขึ้นปรึมฝั่ง" ดังนี้ ควรอยู่, [วิธีปฏิบัติในพิธีผลที่ได้เพราะอภัยสะระแหนงของวัดเป็

บทความนี้เน้นวิธีการปฏิบัติในการใช้สะระแหนงในพิธีกรรมของพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการดับไฟและการเตรียมการข้าวลำ การบอกกล่าวให้ชาวนาใช้พื้นที่ตามที่กำหนด และการดูแลการใช้งานส่วนต่างๆ ข

ประโยค (ตอน) - ดูยอดสมันปลากระเป๋า ภาค ๑ - หน้าที่ 336 พวกเขานำวิธีเพื่อสงบ, และกิริยุปใครดูปหนึ่ง กล่าวว่าคำว่าท่านจงนำผ้ามา ด้วยกาหปนะเท่านนี้, จงจัดข้าวายุคเป็นต้นด้วยกาหปะประมาณเท่า นี้ ด้วยความส

ข้อความนี้อธิบายถึงวิธีการในการนำสิ่งของต่างๆ เช่น ข้าวเปลือก และข้าวสาร มาใช้ในพิธีสงเคราะห์ โดยทำการจัดการตามกิริยาและหลักการที่ถูกต้อง เพื่อให้เกิดความเข้าใจและการปฏิบัติที่ถูกต้องในศาลาและพิธีกรรม

ประโยค (ตอ) - ดูดอัณฑะปลาสากแกะเปล ภาค ๑ - หน้าที่ 337 พวกเขาตีคลองประชุมสูงแล้ว จึงถือขนไปเรียนพระสั่งเธอว่า "ท่านขอรับ ! ในกาล่อนนี้ พวกผมไม่เคยได้ยินคำคราสา ไม่เคย ได้ฟังปู่ท่าตาย (บอกเล่าหดยกคราว

ในข้อความนี้มีการอภิปรายเกี่ยวกับการตีความคำสั่งสอนในพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงการปฏิบัติที่ถูกต้องและความสำคัญของความไม่โลภ สิ่งที่กล่าวถึงในข้อความนี้ช่วยให้เราเข้าใจถึงการรับบริจาคและการถวายเพื่อประโย